Karanlığa Derkenar Şiiri - Ali Tekmil

karanlığı dolduruyor Kordon
benim saçlarımda kırağrılar
değiyor kuyrukları kuyruklarına

bir tomurcuk tutuşsa diyorum
gülüşünün ince yerinden
eritse içinde beni
dolu gibi
kar gibi
büyüse ele gelse
dil doğurur dünü yeniden
dilince dile gelse

ne tutar elimden bir dal
ne bir dil şeker katar dilime
işte şimdi
şu anda
memelerin gülüşünden önce düşse masama
uzunlarımı yaksam düpegündüz
yatağımın yoncasını sulasam

karanlığı dolduruyor Kordon
doldurduğu karanlığa derkenar olsam.

26.04.2000 - İzmir.