Karanlığa Çıkan Şiir Şiiri - Enes Aslan 2

Muzdaripliğinden yakınırken dilenciler
Acının odak noktasında ses çıkartmadı
Ölümlere uzanan açlık sancısı
Habersiz gibiydi sosyal medya enleri
Yankısı hiç anlamadığım bir senfoni
Zaten duyulmuyor pek bir şey
Gibi, ya da bilmiyorum hiçbir şey.

Yaşadıklarım gördüklerim karşısında
Ufacık; varlığından habersiz bir nokta.
Hulâsa kötü şeyler oluyor buralarda
Bilsem ki sonlacak bütün kemlikler
Önümüzdeki yıllarda, tebrikler eder
Bir köşeye çekilirim kıvançlanarak

Şiirlere acılardan fazla kapılmak tuhaf;
Arzı adımlarken arşta kaybolmak.
Kutsal kitaplardan misaller vermek
Sır bildiğimi ortaya çıkarıyor, korkuyorum
Karanlığa çıkıyor sanırım korku-yolum.

Farkındasınız değil mi geçen zamanın
Cebimde değil kalbimde olanların
Hem ilahi cümleler söyleyip, hem kutsanıp
hem de bir puta -para puttur- nasıl inanırsınız

Bu yüzyılın amel defteri değil defterleri
Sevabı yoktur, günahları kanla boyalı
Devam ediyor, oysa ki tüm çocuklar yaralı.

Nihayetinde sevmek unutulmuş yüzyıllardır
Elbette ki savaşacağım, mağlubiyet iftiradır

Şiirin ismi yanıltı, sonu aydınlık.