Karanlığa Bakmak Şiiri - Ekrem Şahan Bulut

Bu sabah yine buruk uyandım.
Önce bir kahve demledim.
Bir kağıt kalem aldım elime.
Sonra bekledim, ilham gelecekti güya.

Sonra hatırladım dün gece uyumadığımı.
Zaten hangi gece uyku tuttu ki beni?
Sanki hiç gece olmamış gibi,
Sanki hiç hece saymamış gibi.

Sanki hiç gün doğmayacakmış,
Sanki ay gökyüzünden hiç kaybolmayacakmış gibi.
Yıldızlar ebediyen parlayacak gökyüzünde,
Sanki hiç gündüzüm olmayacak gibi.

Sonra hatırladım dün gece kaybolduğumu.
Zaten hangi gece kaybolmadım ki kendi karanlığımda?
Sanki hiç karanlıkta kalmamış gibi,
Sanki hiç karanlığa bakmamış gibi.