Eskisi gibi korkmuyorum artık karanlıktan. Kaçınırdım, korkardım eskiden. Karanlık gözümde tüm hayat enerjimi emen bir yaratık gibiydi. Sanki girsem içine çıkamayacaktım bir daha. Sanki içine hapsedecekti beni. Değişti artık. Karanlığı arar oldum yanımda. Karanlık bana hayat vermeye başladı. İçine girip bir daha çıkmayasım geliyor. Hapsolasım geliyor. Karanlık demek huzur demek artık. Bilirim, karanlığa aşık olan ışığı aramaz artık.
Şamil AkayKayıt Tarihi : 17.1.2015 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!