Karanlığa açılan pencereme
Tümünden
Bir yıldız düşmüş payına;
Göz yaşı çalınmış,
Canı etinden sıyrılmış,
Küle çalan sesiyle
Bir çocuk masumiyetinde.
Böyle olmamalıydı denilir de
Nasıl olmalıydı kim bilir
Kimin bildiğiyle
Serpiştirilseydi yıldızlar karanlığa
Penceremi kapar mıydı...?
Kol gezer
Dilini yutmuş isyanlar
Gecenin karanlığında
Çıkmadığı dağların gölgesinde kaybolur
Gölgesini arar amavari.
Amaca atılmış adım,
Karanlığı adımlar amaca...
Yüreğini kaybetmiş aşk gazisi
Göz kırpmaz geceye
Artık sancılı nöbettir yaşam
Hani çıkarma başlarsa kalanına
Gözlerini kaçıracaktır en azından
Oysa bilir
Bir bayrağı yoktur arık dalgalanan
Ve bilir
Çok iyi bilir
Bir çocuk kalbiyle
Oyununun kahramanı olmak istediğini
Payına bir yıldız düşmüş penceremin
Karanlığa ardına değin açık
Suçu sırtında şerit
Mora boyalı
Bir mahkum gözünde
Asılıyor kurumaya yaşlanmış her sancı.
Şafak dokuzdur kanlı özgürlüğe
Dokuz doğurur püskürtülen acı
Dokuz can alır,
Bir yıldız kayar.
16.08.2003
Nurettin SakinKayıt Tarihi : 20.8.2004 11:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!