Karanfilli Bir Gemi Kaçırdı Bu Deniz

Yükselip coşuyorsun, korkutmak için midir!

Çekilene, kaçana tanık olmadım kıyılarında:
Taşların, kumun, ıslaklığın, ak köpüklerin...
Hiçbir şey senden kopup dışarılara gitmiyor
Sana koşmak umudundalar kovmana karşın.

Vakitli vakitsiz çıkıp savrulan... bir dalga gibi
Bazan yeşil şeridine, bazan kumuna sarılırım.

Deniz; havanla, suyunla ne söylenip durursun
Sana armuz bir gemi verdim, uçurup götürdün
Söyle, nerede, kapıp da bir daha getirmediğin!

Ellerime ne bıraktın mavi bir boşluktan başka
Her geldiğimde, sahiline usulca uzandığımda!

Bazan homurdanarak, bazan öylece köpürerek
İçini döküyorsun ama o gemiden söz açmadan
Ya ben! ya ben, içimdeki bu kudurmuş denizi
Kimlere dökeyim, karanfilli yâr kaçıran deniz!

Güldestan Gibi, toplu şiirler, 2.baskı