Karanfiller Kan Kokar

nöbetçi bir izdüşüm tutsaklıgına gönlümün
yarı kapalı cezaevi bahçesinde yetiştirdim idamı
dar agaçları kurdum
açlık grevlerinde ölenleri
yarım kalanları anmaya
kan kokulu karanfiller bıraktım
bayrampaşa'ya
ulucanlara
istanbul -ankara mekik dokudum
unutmadım seni
ekmegim,suyum,havamsın

besmeleyle vurdular bizi
analarımıza kızıl bayraklarla ugurladılar cezeevlerinden
yangın yerinden mal kaçırır gibi idam ettiler erenleri
bir kez bile müsade etmediler görmelerine
ölümüne sevenleri
devrim aşkları okuyarak büyüdük gecekondularımızda
polise taş atar gibi kar topu oynadık
künyemize fatiha layık görülmediki
kayıp mezarlıklarında unutturmaya ah etmişlerdi de..
nerden nasıl engel olacaklarını bilemediler karanfillere

sevda bu...emin olun hiç kolay degil
bir matem havasında seviyorsanız ülkenizi
yazarlarınızı yakıyorlar
piyanistlerinizi korkutmaya kalkıyorlarsa
liboş takımınıda arkalarına alıyorlarsa
hiç kolay degil..
ucuz ve kaliteli gazeteleri varsa
cumhuriyetine sahip çıkmak pahalıysa
hiç kolay degil

karanfiller kan kokar bu mevsimde
üşürsün..
kulleteyn agırlıgıyla çökerse hüzün devrime
turan dursun da aglar
behice boranda..
niyagara etkisinde gelir hüznümüz
mahçup mahçup dolaşırız başımız egik
hem utanır hem üzgünüz
elimiz kolumuz dolar la baglanmış
ütopik düşüncelere dalmış hayali komünistleriz
konuşkan ve geveze
ama en çok,en çok eylemden korkan
fişlenme korkusuyla sinamaya bile gitmekten
içki sofrasında aslan kesilen
ne yigit devrimcileriz
heyt be heyt

karanfiller kan kokar bu mevsimde
nazıma inat
necip fazılın karamsarlıgında ülkem
kabullenmişliginde
hani isyan nerde
ruhumuz eşkiya filmi kadar mı cesur degil artık
camdan kalpler olmuşuz her birimiz
ufak bir cop darbesiyle dagılan aydınlıklarız
yazık....
kan kokan bir karanfil bile olmayacak,
gelmeyecek ölülerimize