Toprağı kanatan
Çıkarcı kandan
Uygarlık satan
Savaşa iman
Kutsanmış büyük yalan…
Savaş denen meydan
Topuklarda mayın
Son nefes bir kurşun
Düşen her can bir vatan
Barışa hasret kalan...
Kara haber tez çaldı kapıyı
Haberi alan kadın yıkıldı
Tenhada ağlamak istedi
Oyuna saldı yetimleri.
Gökten üç ‘misket’ düştü
Biri çocuğa denk düştü
Çocuk yüzüstü düştü
Sinekli çamura gömüldü…
Kan kırmızıydı Azrail’in çelik kanatları
Gene de umuttandı ölümden beri kalanı
Karanfil beyazı çıktı çocuğun kanatları…
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(ABD’nin Mart 2003 Irak işgalini naklen yayınından kaptığım hüzündür)
En keskin savaş sebebi uygarlığa temel yaptığımız çatışmacı ekonomik rekabet; ne de olsa insan uygarlığı para istifi üstünde yükselmektedir.
TÜM YORUMLAR (1)