koynumda gece uykusu
dağılmış örtülerim
açılmış üstüm başım
hüzün yağmış üstüme
üşümüşüm
bir ağıt düşmüş
kulaklarıma çarpmış yankısı
çoğalmış acım
kokmuş gözlerim
buruşmuş sesim
dilimde ölü harfler
yanmış yakılmış ülkelere
savrulmuşum
mülteci gönlüm
bir sevda saklamışım avuçlarıma
torpil yemiş gemiler geçmiş gözlerimden
mendilimde yalnızlığım
karanfilimde umut kokusu
buruk bir güneş doğmuş ufukta
ışığın şarkısını söylemiş öksüzler
her yeri isyan bilmişim
bildiğin gibi değilim
ağlamış türkülerim
zulamda mahpus suskunluğum
anladım
her sevda nihavent
her hayat
doğru açıdan geçmezmiş gülüm
Nisan/2014/Antalya
Sıtkı Özkaya
Kayıt Tarihi : 15.6.2019 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sıtkı Özkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/15/karanfilimde-umut-kokusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!