keder yüreğe konanda
sular çekilir ıpıssız
eli boş karanfil
çekinmeden sorana
ok menzilini dövende
yuva çalısıyla övünür
yavru ün tutturup
şakır kucak kucağa
bal donanıp akanda
yollar kararıp düğümlenir
açsa görse yüzümü
kanatla getirene
Kayıt Tarihi : 8.3.2008 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!