Kızıl bir karanfildi
Gülümsemeye çalıştığında
Acı ile dudağının kenarından akan sıcaklık…….
Tanıdık bir şehrin
Bilinmeyen sokaklarında kalmıştı
Umutlarının son katreleri……..
Açlığı, beynine ağlar örmüştü
Düşüncelerinin saplantılarıyla…….
Ve artık
Ayaklarının üzerinde duramayacak kadar yorgun,
Adım atamayacak kadar korkak,
Ve yaşayamayacak kadar da ümitsizdi,
Gelecek günlerin getireceklerinden………..
Geride bıraktığı güzelliklere el sallamıştı
Gözündeki bir damla çiğ ile…….
Hayatın bitirdiği,
Ama yüreğinde bitiremedikleriyle
Hırçın dalgalar misali
Sahilleri tokatlıyor gibiydi……..
Hırsını alamadığı her bir vuruşta
Bir sonrakine daha çok sinirleniyordu……..
Ağzından köpükler çıkıyordu sanki
Kayalara vurduğu her seferde…….
Aslında masumiyetine kızıyordu,
Hayattan her yediği darbede……..
Kızıl bir karanfildi,
Gülümsemeye çalıştığında
Acı ile dudağının kenarından akan sıcaklık…..
Hayat bu,
Yalnızlığında insanı tek seferde yutan bir bataklık………
10.04.06 02:15
Pınar KoçKayıt Tarihi : 10.4.2006 02:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pınar Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/10/karanfil-yasi.jpg)
Pınar bir yaşam kahramının olumsuzluklara öfkesini dile getirmesini bu mimiklerle imgeleştirirken belki de böyle güçlü söylemi olan bir şiire başladığının farkında değildi
Değildi diyorum, çünkü bu güçlü dizelerin vermesi gereken çarpıcılık eksik.
Gene de güzeldi
Kutlarım
Ama yüreğinde bitiremedikleriyle
Hırçın dalgalar misali
Sahilleri tokatlıyor gibiydi...
...
Kızıl bir karanfildi,
Gülümsemeye çalıştığında
Acı ile dudağının kenarından akan sıcaklık...
...
Hüzün koksada karanfil
Okunulası güzel satırlar...
Kaleminiz daim olsun...
Gülümsemeye çalıştığında
Acı ile dudağının kenarından akan sıcaklık…..
Hayat bu,
Yalnızlığında insanı tek seferde yutan bir bataklık…
……
************************************************************
Çok derin; mana anlamında hayatın acılarının, bir noktadan sonra insana ne kadar basit ve anlamsız geldiğinin, hatta nedeninin bile çok fazla önem arzetmediğinin, ruh yalnızlığının, bedensel yalnızlığın fersah fersah ötelerinde olduğunun çok hüzünlü bir anlatımı.
Kutluyorum güzel ve manalı şiirini sevgili Pınar.
Saygılarımla.
Adım atamayacak kadar korkak,
Ve yaşayamayacak kadar da ümitsizdi,
Gelecek günlerin getireceklerinden………..
Geride bıraktığı güzelliklere el sallamıştı
Gözündeki bir damla çiğ ile…….
Hayatın bitirdiği,
Ama yüreğinde bitiremedikleriyle
Hırçın dalgalar misali
güzel dizelerinde sizi okumak keyifti
haz buldum şiir uslubunla
kutlarım
Bilinmeyen sokaklarında kalmıştı
Umutlarının son katreleri……..güzeldi !tebrikler...
TÜM YORUMLAR (9)