Ne üstten gök çöker
Ne yer yarılır
Şafağa bir anne çığlığı düşer
Elif selam yollar
Toprağı karanfil kokan dağlara
Bir çılgın at aşar gelir mesafeleri
Duman olmuş ateşi
Kan olmuş teri
Bir mızrak ucudur gözleri
Benim kalbimi deşer
Güneş kızıl güller döşer şafağa
Şafağa bir anne çığlığı düşer
Ve bir yiğit içer yedi kat göğü
Ufkunda ne batı
Ne doğu
Üstünde nur buğu buğu
Atlastan halılar götürür onu
Gözyaşı sağanak olmuş toprağa
Bayrağa sarılmış bir tabut konar
Bir bengi tay gibi solur
Elifin yüreği, özü
Toprağı karanfil kokan dağlara
Karanfil yakamozu
Elifin gözü
Kayıt Tarihi : 7.2.2006 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)