Karanfil ve gül Şiiri - Sabri Şirin

Bilinmez diyardan savrulup gelen bir yaprak
Her savruluşun bir iz, her dokunuşun bir ömür
Hüzünlü gözlerin, ıslak bakıyor dünyaya
paylaşmak istiyorum yaşamını bu dönem içinde

Tanınmaz bir engel, ufkun ereğinde
Ulaşılmaz menzilmi olur, ey can bu uğurda
Sil, sil kederleri yüreğinden,
yeter asma umutlarını dikenli tellere

Savurma yüreğini,diren, diren esen rüzgara
Geçersizdir bu uğurda bedelsiz bulaşsada çare
Gün, güneşe yürek serme günüdür
yakalarda karanfil, yüreklerde sevda

Ve güneş hoşuma gidiyor
Ezdirme kendini sakın ha
Verme elini zamansız esen yele
Gün el ele verme günüdür

Güneş gölgeye sinmeden
karanfil pes edecek
çaresi yok, güneş hep doğacak ha
gelecek çok yakın, yakın inan ha

M.A. Telek