Karanfil Kuşatması Şiiri - Turgay Çimen

KARANFİL KUŞATMASI

Koşulsuz bir sözün güzelliğiyle düşledim seni
Dingin bir çağıltıyla akarken
Sahici aşkların büyüsünü çoğaltan
O eski zaman masalları gibi
Bir yeryüzü şarkısını
Kuşatılmış bir toplama kampında
Tutsaklığı reddederek
Hayatın anlamını sorgulayan
Küçük bir çocuğa söylemek gibi

Düşlemek özgürleşme isteğidir çoğu kez
Aramak ve anlamlandırmak
Ya da ıssız bir bozkır akşamında
Yalnızlığı bölüşmek yıldızlarla
Aykırı bir sevdadır bazen de
Gök yarılır
Deli ırmaklar gibi kabarır yüreğin
Toprağa cemre düşer
Ansızın sürgün verir binlerce karanfil
Bir çift güvercin havalanır gözlerinden
Telaşlı
Ürkek
Ve özgür
Gökyüzü sonsuza dek mavidir artık

Tutkulu bir sözün güzelliğiyle düşledim seni
Gün doğunca
Sokakları
Caddeleri kuşatan
Ekmeği dörde bölen
Dağlarda ateşler yakan
Açtığında kollarını
Dünyayı kucaklayan bir sözün güzelliğiyle

Koşulsuz bir sevgiyle yaşıyorum şimdi seni
Öylesine çoğaltıcı ki sevmek
Kalpsiz bir zamana inat
Sonsuz bir sevince dönüşüyor yaşamak
Ve öylesine aydınlık ki
Çözülüyor bütün bilinmezlikler
Karşılıksız bıraksa da yüzünü
Kayıp bir kuşağın hüznü
Sevebildikçe
Ulaşılmaz değildir hiçbir yürek

TURGAY ÇİMEN