Karanfil kokusu ve şubat Şiiri - Münir Ç ...

kapanıyor perdeler ağır ağır
akşamın ateşi tüketen hevesiyle
parmaklarımızda karanfil kokusu ve şubat
neden üşütüyor iliğimizi sözler
bir de bana sor
bunu doktor

şimdi soğuktur camlar ve parmak uçları
yüzünün memnu’ büyüsünde
nedir böyle tedirgin eden kuşları
ansızın düşmüş gibi bir savaşa
içimizde büyüyen kor
aşk mı doktor

kayıp gidiyorum ellerinden
buğulanan camlardaki yüzler gibi
sararıyor kuş cıvıltıları
bir bir hüznü anlatan türkülerde
hicranın böylesi zor
değil mi doktor

neresine tutunsam hayatın
ben uykudayım
sen kendini arayan dünya
bir gül gibi kanarsın sen
ben bir ömür boyu rüya
bir de sen yor
beni doktor