Karanfil’in Hüznü Şiiri - Uğur Akbulak

İnsanların içindeyim !
İnsanlığı göremiyorum,
Bir kalıba sokmuşlar şu dirençli bedeni,
Yüreğimi gövdemin içinde tutamıyorum,
Hırçınlaşıyorum;
Baş kaldırıyorum;
İsyan ediyorum;
Dilim küfre kenetlenmiş,
Bu bozuk düzene ana avrat küfrediyorum,
Nedenmi !!!
Çünkü ben sizin yasalarınızla
Yaşadıklarımızı hatırlıyorum,
Çünkü ben bir ana evladım nerede diye ağladığında,
Cumartesi anneleri ile gün be gün eriyorum,
Ölüyorum,
Acısı dinmeyen bir öfkeyle içten içe geberiyorum.