Karanfil gülüşü
Peder benim için,
günahların en büyüğü,
çıkarırsam aklımdan bu yükü,
savaş öncesi kapısına bıraktığım.
Bulamam artık biliyorum,
206 sokakta ki beyaz evi
rengarenk
çığlık çığlık yanaklarımızda
gezinen eylülü.
Kadrosu kırılmış bisikleti
dalgalandırıp eteklerini hayasız
pontulumun dikiş izlerinde gizli
ıslanmış önü,
fermuarı pas tutmuş
dişlerimde tiz sesi yaygın
ilk öpüşü.
Peder benim için,
günahların en büyüğü,
çıkarırsam aklımdan bu yükü,
savaş öncesi kapısına bıraktığım.
Bulamam artık biliyorum.
saçına gizlenmiş
karanfil gülüşü…
Kayıt Tarihi : 16.2.2016 09:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!