Karanfil devrimi -92-

Kanlı bir erguvan renginde Paris akşamı
Ve Honoré sokağını dolduran aç, sefil Fransız halkı
Evariste genç, tutkulu ve yakışıklı
Göğsünde üç renkli kokart, devrim ressamı
Kaldırdı başını ve gördü estampe satıcısının kızını
Amour Peintire’in güzeli Elodie’yi
Saçlarında kırmızı karanfili, mavi odadan kuşları seyrederdi

Luxemburg Parkı’nda, Ulus Alanı’nda buluşurdu iki sevgili
İltifatlı sohbetleri arasında tutkulu Fransız öpücükleri
Oreste tablosundaki Electre gibiydi Elodie
Her zaman şefkatle bağrına basmaya hazırdı Evariste’i
Jakoben jüri üyesine ağır geldi karanfillinin şefkati
Giyotinin yalan vaadi vahşileştirdikçe, vahşileştirdi jakoben vampirini
Kendi bile tanıyamadı artık güzel alnında artan derin çizgileri

Karanfil devrimi dehşete saldı Paris sokaklarını
Masum mahkûmların çığlıkları sardı Bastille Zindanı’nı
Giyotinden akan kanlar Seine Nehri’nin sularından farksızdı
Tanrıtanımaz Brotteaux’nun Epikürcü dinginliği
Rahip Longuemore Baba’nın mistik ifadeleri
Henüz Onatlısındaki Sokak kızı Athénais’nin güzelliği
Jakoben vampirinin emriyle giyotine verildi hepsi

Bir gün geldi güneş batıdan yükseldi
Karşı devrimciler indirmişlerdi tahtından Maximilien’i
Bir grup karmanyol ceketli atlı askeri
Başlarında ince, uzun, güzel, aldatıcı Henry
Götürüp Luxemburg zindanlarına attılar Evariste’i ve diğerlerini
Usturayla duvarlara çizdi giyotine gideceği günleri
Sokaklarda oynak Fransız Halkı’nın yeni devrim sevinci

Devrim mahkemesi kırdı kalemi, Evariste’i giyotine gönderdi
O artık günlüğü 18 Franklık bir katildi
Eskiden ona alkış tutan, şimdi de yuhalayan aynı Fransız Halkı idi
Honoré sokağından geçerken, mavi odaya, karanfilli pencereye kaydı gözleri
Elodie fırlattı atlı arabaya doğru elindeki karanfili
Uzanıp alamadı Evariste karanfili, elleri bağlı idi
Giyotin başında yükselirken hissettiği sadece bu ayrılığın şiirselliğiydi

Eşitlik, Özgürlük, Kardeşlik vaadi Paris sokaklarında terör estirdi
Kendi çocuklarını da yedi bitirdi sonunda karanfil devrimi
Fransız şarabı Tanrıların susamışlığına içildi
Sonunda kandırdı çapkın ressam Philippe güzel Elodie’yi
Sızladı Evariste’in toprak altında çürüyen kemikleri
Sona erdi artık durmadan işleyen giyotinin ulvi görevi
Yaşasın artık! Hadım edilmiş aşklar üzere yükselen Fransız Cumhuriyeti! ...