Sen benim düş’ümdün kâşiflerden çaldığım, artık-kırpık hayal yolculuğumun bitim çizgisiydin. El değmemiş kır bahçelerinde ki, misk-i amber kokularının tatlı esintileri içinde beklerdin beni…Ve ben ölümüne koşardım sana...
Sen, şiir dizelerinin içinde saklanan bir peri kadar güzeldin. Her mısra ile katre katre dokunurdun yüreğime. Bazende bir virane gönül’ün, kuru sarmaşık dertleriydin… Ne zaman ki gittin, yağmur yağdı gözlerime…
Doyamadığım, asla kanamadığım ab-ı hayat kaynağımdın…
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
