Geriye kalan ömrünü düşünürsün
Başını yastığa koyduğunda
İçinden dökülen insanları
Kaybolup giden gölgelerini
Çocukken gökyüzüne ektiğin hayalleri
Daha birçok şeyi, hiç yok şeyi
Derken, sabahı aydınlatan güneşin sesinde
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta