Karanfil Şiiri - Halil Oruç

Karanfil,
Çiçek adlı sevdiğim,
Sazlı sözlü kadınım.
Kor olmuş yüreklerin rengi,
Efkarlı gecelerimin ahengi.

Karanfil,
Kömür rengi gözlerinde sevdam,
Gece gibi saçlarında,
Ojeli parmak uçlarında belki.

Karanfil,
Ayfersiz gecelerimin kutup yıldızı
Kuru yaprakların çiğ damlası,
Yitik yarınların gürleyen sesi.

Karanfil,
Bembeyaz rüyaların karası,
Tükenmiş umutların belası
Salyalı kurtlar sofrası
Karanfil,
Bak bitirdim işte,
Hiç bitmez dediğini,
Dün sabah senden habersiz,
Tükettim…
Tükettim son hayalini.