Sineyi Gülşen de gönül bağında
Çiçekler içinde birsin Karanfil,
Laleler Sümbüller bahar çağında
Eğilsin kıyama dursun Karanfil.
Mecnun Ferhat duysa gıpta ederdi
Bin defa ölürdü diyet öderdi
Canını her bayram kurban adardı
Var mı böyle sevda dersin Karanfil.
Karun hazineyi yoluna saçar
Benim diyen sofi şanına içer
Ruhban keşiş anda dininden geçer
Bir kez cemalini görsün Karanfil.
Sultan düşer zebun başa gelirdi
Zaloğlu Rüstemler tuşa gelirdi
Cehenneme koşa, koşa gelirdi
Softalar aklını yorsun Karanfil.
Azrail’im başucuma gelirken
Son nefeste yanımda ol ölürken
Sensizliğe sensiz yolcu olurken
Nefesin yüzüme vursun Karanfil.
Hazan der mahşerde dara düşersen
Başın eğme alnı kara düşersen
Yaratana sığın kora düşersen
Zahmetini bana versin Karanfil.
Kayıt Tarihi : 11.1.2012 13:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdogan Bektas](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/11/karanfil-72.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!