Karanfil Şiiri - Şair Hodfuruş

Kadife bir koku
Sen özelsin her çiçek gibi
Kendine has bir reha
Var tadında bir burukluk
Sanki buğu konmuş ince narin tenine
Öyle erimiş bir tül gibi üzerinde
İnce bir zar seni koruyan
Sesin gelir
Kokun gelir
Ama dokunamam
Yırtamam parçalayamam
Ellerim bir güle narindir
Bir de sana karanfil
Gözyaşı düşmeden buhar olmuşta
İnmiş pamuk ayaklarla yanağına
Sen daha küçüktün karanfil
Ben küçüktüm
Masumca koparmayı bilirdik
Ağlamazdın karanfil
Ellerimiz sıcaktı
Şimdi dokunduğumuz incinir
Ne sen aynısın
Ne de ben karanfil
Yanık tatlı esmer