geçmiş günlere rehnederken özlemimi,
gelecekle açılıyordu bir bir karanfillerim..
karanfiller..
onlar kadar asi,
onlar kadar vahşi olmak yaşama
her ne kadar acıyı anlatsalar da.
kalbime kara bir acı oturdu.
kendisi gibi kararttı gözlerimi
göremez oldum güzellikleri
azmettim,
azmettim
ama bulamadım,
yakalayamadım karanfilleri.
umutsuzluk benim göbek adım şimdi.
benim de üstüme biri aracak mı karanfilleri?
tıpkı eski günlerdeki gibi...
Kayıt Tarihi : 5.9.2007 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!