senin bilmediğin yerler değil
bu sırtıma vuran kapsülle düştüğüm
ve gözlerim acıyorken söylediğim
özgürlük tek benim için değil
kupkuru evinde benden habersiz
dünyadan habersiz
insanlığından habersiz
bırakıldın ya
senin suçun değil
ben yine dayak yiyorum sensiz
ve bize ait yerde coplanıp
senin yerine de ıslanıyorum;
solmasın diye
elimdeki karanfil...
Kayıt Tarihi : 22.6.2013 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!