tınladı tetik,
çınladı silah...
bir deli mermi
sarhoş körkütük:
hiç söz dinler mi?
kendine ilah;
sallana döne,
vurur hedefi...
müstahak dil ah!
ölümse felah!
erde karanfil...
erde değil ah,
nerde karanfil?
tınladı tetik,
çınladı silah...
bir gönül yitik
bir gönülde ah
eyvah ki eyvah;
yerde karanfil!
19.01.2006 / Güdül / Ankara
___Ahmet Turan Altunsu
Kayıt Tarihi : 19.1.2006 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çınladı silah...
bir gönül yitik
bir gönülde ah
eyvah ki eyvah;
yerde karanfil! '
haklısınız aydınlıga ,umutlara,düşünceye saygı ve sevgiyi yaşatan her düşünceye kalkan tetik ve arkasında yerde kalan o karanfil,aramızda olamasalarda düşüncelerimizde,yüreğimizde yaşattıklarımıza sevgiler.
çınladı silah...
bir gönül yitik
bir gönülde ah
eyvah ki eyvah;
yerde karanfil!
Kutlarım Dost
Gerçekten hüzünlü bir şiir.
Karanfiller yere düşmesin.
Onlar yakaya takmaya yakışır.
Yakaya takılan her karanfil sevgiye lâyiktır.
Selamlar..
Tebrik ederim..
çınladı silah...
bir gönül yitik
bir gönülde ah
eyvah ki eyvah;
yerde karanfil!
-----
Karanfilin kokusu gönüldedir, nadide çiçek
yere düşmesin,,kutlarım dostum,
TÜM YORUMLAR (4)