Karanfil Şiiri - Enes Orhun Altınöz

Soğuk bu toprak
Koparıp dallarımı bacaklarımı
Birkaç damla akarken gözlerinden
Getirip yüzükoyun yerleştirdi buraya

Uzun süre konuştu, ağıt yaktı
Söyleyemediği şeyler yanağından aktı
Canım çok yanıyordu
Ancak gittiğinde kaldırabildim kafamı

Çevrem belirli uzunlukta toprak kaplı
Yüzlercesi var burada böyle
Yazılı taşlar dikmişler başlarına
Okuyorum yavaşça

İsim, soyisim
Tarih, çizgi, tarih
Bir pişmanlık simgesi olmuşum
Soluyorum yavaşça