A dost
sırası mı karamsarlığın
Ola ki kıran girse kökümüze
kalsak iki kişi
uçsuz bucaksız bir bozkırın ortasında
öksüz bir çiçek gibi
bu kavga dostluğu sürdükçe
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta