Karamsarlık Şiiri - Tahmine Yıldırım

Nedense içimden geliyor hep hüzünlü olmak
karamsar ve iç karartıcı şeyler yazmak
hiç denemek istemiyorum neşeli olmak
hep sanki içimden geliyor birilerine acımak
bir an bile anlıyamadım neden böyleyim
hiç bilemiyorum derdimi kime söyleyim
istemezmiydim bende herkes gibi güleyim
gün geliyor bilemiyorum bile ben nerelerdeyim
anam bak beni 30 yaşına getirdin
bir kez bile olsun of demedin
o ölümlü halimde bile bana hakkını helal eyledin
bende sana beni sakın unutma anam dedim
ağlama arkamdan canım anam benim
kızın minede yokki göz yaşın silsin
gün gelir bensiz yaşamayada alışırsın
bırak anam bu dünyada kötüler yaşasın
bana kalırsa ben hayatımı hiç ciddiye alamadım
yüreğimdeki yaralarımı bile hiç kimseya açamadım
bu neden den mi acaba hayattan hiç bir zevk alamadım
ben kendi hayatımın kıymetini kendim bilemedim
o kadarda değil ben şükretmesinide bilirim
benden kat kat kötüleri var görürüm
Allahımı ve Resulunu da çok ta seviyorum
yine de bu halime de defalarca şükürler olsun diyorum.............

NİSAN 1993