Hayat boyu ümitlerin peşinde koşmaktan,
Göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor zaman.
Benliğimi kaplayan bu karamsarlıktan,
Sessizce kurtulmak istedim bir an...
İdama giden bir adam gibi çaresiz olan,
Gökyüzündeki melekler gibi, kanatsız uçsam,
Bir kuş olsam da, şu semaya takılsam,
Alabildiğine uzaklaşsam şu dipsiz kuyudan...
Haziran 1998 - İstanbul
Mahmut YıldızKayıt Tarihi : 10.1.2001 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!