Bir dostum karamsarsı dedi.
Hemende doğrusunu bildi
Kuşağım atmış sekizdi
Yaşadıklarımız belli.
Tanımadık biz neşeyi
Mutluluğu bulamadık
Yolumuza varmadık
Yaşamdan haz alamazdık.
Eksiti çokça şeyimiz
Yerine koyamadık ki
Dengeleri kuramadık.
İlgisiz hiç kalamazdık
Tüm değerler yokolurken
Emperyalistler vururken
Kanımızı dökerlerken
Gülemezdik yaşanırken.
Yaşamadım çocukluğum
Gençlikte yok sevdalara.
Bakılmadı yaşımıza
Sorun düştü başımıza.
Evlendik görücü usulü ile.
Çocuklar doğdu, tabiatı ile.
Onlara verdik olan varımızı.
Sorunları ile aldık, karımızı.
Sevinçler varsa da kanamadık.
Karamsarlıktan da kurtulamadık.
Hesapladık zararı; eksiği var, artısı yok.
İşte budur; yaşanmışlığım.
Bu günümüze gelince;
Görünüyor, ne değişmiş işte.
Sorunlar çığ gibi ağrısı içte
Çöreklenmiş yurda ditmesi güçte.
28.04.08-Mersin
Kayıt Tarihi : 29.4.2008 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!