Düşünüyorum gözlerim kapalı.
Neler geliyor neler geçiyor bir bilseniz aklımdan.
Anıların ve şüphelerin doldurduğu gözlerim kapanıp, kapanıp, açılıyor düşünürken.
Bir karanlık kuyunun içinde gibi hissediyorum kendimi,
Bakıyorum,
Ve bir ışık bile göremiyorum, düştüğüm kuyudan…
Karamsarlıklar doldurmuş içimde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta