sen bakma güzelim bu yüzün güldüğüne
bu gülen yüzün altında
her daim ağlayan
bu hareketli şehrin kuytusunda
yalnız yaşayan bir adam var
bak yine bulut hüznünden ağlıyor
istanbul'da trafik yine keşmekeş
anaların yüzü ağlamaklı
işçilerin cebi boş
kasabın, manavın borçlusu yok ki
beklesin sokağın başında
sen bakma güzelim bu insanların yaşadığına
rüzgar bile soğuk esiyor
gülün dikeni kendinden büyük
bak plak acı acı inliyor
şair yine hasrette yine kederde
sen bakma güzelim bu ağaçların çiçek açtığına
sonbaharda yine dökmeyecekler mi
Kayıt Tarihi : 6.9.2005 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!