Karamsarın Laneti İşkence

Bende bir zaman Adonis gibiyidim, Afrodit kıskanıpta vahşi domuzların derisini üzerime geçirene kadar.Zeus adeletin tanrısıydı oysa,afrodite acımıştı da yeraltı dünyasından çıkarmıştı adonisi, ama bana acımadı,herkes gibi.
Karamsarın lanetini hediye etti bir tanrıçanın elinde ki AŞKla kandırarak ürkek ruhuma.
Tabletlere yazdıkları AŞK sözcüklerini dudaklarına sürüp gözbebeklerimden damarlarıma enjekte etti hipnoze ederek.

Lirik intihar nağmeleri dizdim AŞK kurbanlarının kemiklerinden.Ölü şairlerin şiirlerini çaldım her gece bu işkenceye.
Ben AŞK dedim bu işkenceye.
Ben Ş-i-z-o-f-r-e-n-i dedim.
Çalınmıştı özgürlüğüm,Kazıklar dikilmiş zindanlara atılmıştı avucumda biriktirdiğim gerçeklerle bedenim.
Kimsenin bilmediği hiç gidilmemiş kıtalara sürgün edilmiştim yalnızlığımı boğazıma dolayıp.Şimdi kanlarımı içmeye gelen farelere anlatıyorum bunu.Bu kadar saçma.Çünkü bnbe bne (benliğini kaybetmiş) şizofreni dedim buna.Anlatılmazdı aşk,anlatılsaydı anlanmazdı.Kimse tatmak istemezdi bu işkenceyi.
AŞKeşittirişkence.
AŞKlı bir savaş meydanında cesetlerin arasında kaybolan ruhumu aramaya koyuldum AŞK pususuna düşürüldüğümden beri.

Tavan arasında uçuşan vampir yarasalar(ın) a kanımla yazdığım üç harfi hediye ediyorum haylimde ki tanrıçam aklıma geldiğinde.
A-Ş-K.
O geldiğinde aklıma:
Tüm okyanuslar secde eder gözyaşıma.Yüzyıllarca yağmur yağmaz değdiği yere.
Şiirini yitirmiş tüm şairler hırsız diye bastırır gezete manşetlerine adımı.
Tek suçlusu olurum faili meçhul cinayetlerin.