Karamsarım Artık Hep Şiiri - Barış Kasap

Her yarın yeni bir güneş doğar
Bense karşılarım onu Göztepe Sahil'den
Rüzgar, beton, çay, özlem...
Epey bir yalnızlık, alışmışım.

Hiçbir beklentim yok artık kendimden
Olduğu gibi kabullendim her şeyi
Yenmeyi, yenilmeyi, sevilmemeyi
Doğrusu erken uyanmaya bile alıştım.

Sadece bazen çok önemsiz hissediyorum
Ölürüm ve o gün unutulurum diye korkuyorum
Yaşarken ne kadar hatırlandım ki zaten!
Birileri benim farkımda oldu mu yani?

Şu an düşünüyorum da çok da umrumda değil
Herhangi birisi olmuş olmaktan rahatsızlık duymuyorum!
Eksikliğim hissedilmeyecek, hatırlanmayacağım belki
Napayım yani, bu saatten sonra ağlasam
Anlaşılacak mıyım?
Birileri anlamak isteyecek mi yani?

Sanmam. Karamsarım artık hep.