Karamsarım Şiiri - İsmail Anatürk

Karamsarım,
Ne önümdeki notlardan umudum var,ne de arkamda bıraktıklarımdan
Bitmeyecek bir kış ayı gibi geliyor yalnızlık,
En ince kar tanesi büyüklüğünde içimdeki huzur
Ne yapmak lazım,hiç bilmiyorum
Karamsarım.

Vakit ne kadar hızlı geçiyor oysa bu sonsuzlukta
Ne sevdiğimi anlıyorum,ne sevildiğimi
Ve son ışıkta yine yalnızım,umutsuzum
Hala karamsarım.

Yardımım yok kimseye
Ne bilir kişilere,ne bilgisiz kişilere
Yok,umudum bile yok!
Ne geçer bir notum var sınavımdan
Ne de geçebilecek bir enerjim.

Boş mevkideyim çoğu zaman
Anlamsız işler peşindeyim
Nedeni yok,bilmiyorum sadece üzgünüm.
Anladığım konuları anlatamıyorum
Aslında içimden geliyor,ama ürkekçe davranıyorum.
İşte bunu biliyorum,
Çünkü ben karamsarım!
Nedenini biliyorum...