Aşılmayan düşüncenin korku dolu yüzleri
Bir denizin enginliğini anlatırdı gözleri
Kulaktan silinmeyen o anlamlı sözleri
Neydi beni bu denli mutsuzluğa götüren
Kendime güvenimi yitirmedim yıllarca
Dost bildiğim insanlar etrafımda olunca
Bir muhabbet sürecekti belki ömür boyunca
Neydi beni bu denli yalnızlığa götüren
Bir çığlık sessizliğinde etrafımda dolanan
Bir anlaşılmazlıktı kim bilir içime ukde kalan
Sonu olmayan başlangıçların ilklerinde boğulan
Neydi beni bu denli umutsuzluğa götüren
Umutlarım var halen, bekliyorum yine de
Aradığım sıcaklıklar, bu kara gecelerde
Işıkları sönmüş evlerin, sokaklarda bir yerde
Neydi beni bu denli uzaklara götüren...
BİLMEM Kİ NEYDİ KARAMSAR DUYGULARIM,
BİLMEM Kİ NEYDİ BUNCA YALNIZLIKLARIM,
HİSLERİME KARIŞAN BU DİPSİZ KORKULARIM
BİR TESSELLİ OLACAK, BİR TESELLİ UMARIM...
* * * *
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİLMEM Kİ NEYDİ BUNCA YALNIZLIKLARIM,
HİSLERİME KARIŞAN BU DİPSİZ KORKULARIM
BİR TESSELLİ OLACAK, BİR TESELLİ UMARIM''...
.............
KARAMSAR BİLE OLSA BİR İNSANIN,
KENDİSİNİ SORGULAMASI DA GÜZELDİR ASLINDA
TEBRİKELR ŞAHVER HANIM.
KUTLARIM GÜZEL ŞİİRİNİZİ.
TÜM YORUMLAR (2)