Karamsar Şiiri - Sayha Mira

(Verse 1)
Merhaba mira doğmaz oldu güneşim
İçim içimi yerken engel olamadım ve gittin
Sen kalbimi feth et diye seni izlerdim
Oysa kalbimde en güzel yerine sahiptin

Bir kadın sevmiştim bugün ğişmanlık dank etti
Kendi hayatımı kendi ellerimle mahvettim
Gözlerinde kaybolmak en güzel gafletimdi
Bu sana yazdığım en güzel veda metnim

Yalanlarla dolu hayat sen en güzel dünümdün
Ben kalem kağıt baş başa mezar taşında
Seni düşündüm demiştin ki; ''beni düşünmeyin''
Şakasını yaparken bile o gün üzülmüştüm

Gözlerinde cennet saklı ben hep bunu biliyorum
Cehennemden sana yazıyorum, senden özür diliyorum!
Mutluluk denen geçmişimi satırlarıma döküyorum
Düşündükçe gezdiğimiz sokakları düşlüyorum

(Verse 2)
Kapat kızım bacaklarını ne kadar ayıp di mi?
Sözde kadın-erkek eşit bebekken çekip pimi
Hadi oğlum amcalara göster p**ni
Deyip sapık büyüttünüz böyle binlercesini!

Kadına uzanan kirli tüm eller kırılsın!
Aksini düşünen herkes için yerler yarılsın da
Anlasınlar masumları ittikleri derin ve
Dipsiz kuyular olsun pisliklerin yeri

Kadın anan! kadın bacın! kadın sol yanın!
Kadınlar nikahlı karın, (ve biricik kızın)
Saat 3'de, saat 5'de demeyin sakın ulan!
Vicdanları yok mu buna destek olanların?

Tecavüz edemezsin onlarcasına
Açık saçık giyinmişse kıyafeti darsa
Fark etmez cadde yahut tenha bir arsa
Kimse yoksa orada ya Allah duyarsa?