Karamsar. Şiiri - Ziya Arifoğlu

Issız kıytı köşeleri severim.
Sessiz görüntülerde ararım hayalini.
Karanlık geceleri severim,
Karanlıklara bağlarım cemalini.

Ben sessiz bir insanım.
Dünya yıkılmış, yakılmış umurumda değil.
Yalnızlığa adanmışım,
Bağırtıya, neşeye,çığlığa değil.

Ayrılık başka bir alem gözümde,
Sevgiler bölük, pürçük.
Yaşantılar kurumuş,
Hayat sökük, dökük...

Yokluğun saplanmış kalbime.
Alğılar belli, belirsiz,
Evren dönüyor gözümde,
Yaşam tatsız tuzsuz.

Hayaller yeşerir topraksızlığımda
Hakikatler kurur kükünden,
Sevgin daha başka dermansızlığımda.
Dünden, bu günden.

(24 Aralık 1968 Mersin)