Siyah gözlük takıverdin
Gömülerek kendine
Kim bilir ne fırtınalar eser
Karanlık kuşkularında
Silinmez artık hiç gölgeleri
Hatıraların kavşaklarında
Ne virajlar çizmiş acılar
Ülkü dolu yollarında
Kül olmuş umutların
Çaresizlik pençesinde
Sabahları beklemek ne kadar zor
Kaderin kucağında.
Kayıt Tarihi : 3.9.2011 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazı burnu büyük kimseler, hayatındaki hayalleri gerçekleşmediği için yüzüne siyah gözlük takıp inzivaya çekilir ve çevresiyle irtibatı keser. Hayata ve insanlara küsmüştür, kimseyle hayatını paylaşmaz, kendini özel olarak zannettiği için herkesi küçük görüp tek başına yaşamayı tercih eder.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!