Karamsar Şiiri - Vahit Aydemir

Dalga geçerek yine başladık biz bu güne,
Gün be gün gevşiyoruz, özlem duyarak düne.
Nedendir bu bezginlik, bizdeki bu hal niye;
Çalışmaktan soğuduk, gevşedik günden güne.

İşyerimi huzursuz, bizlerdemi huzur yok;
Çözüm bulamadığım bu çaresizlik niye.
Çalışmak istedikçe şevkimiz kırılıyor,
Sanki zaman da durdu, yetişelim biz diye.

Olmayacak bu böyle, bir çare bulmak gerek;
Böyle yaşamak olmaz, bezginliği bilerek.
Uyarmak için bizi bir mucize mi gerek,
Böylesine yaşamak bilerek ölmek demek.

07 Eylül 1976