Karamsar Şiiri - Erdal Ebem

Nedendir bilmiyorum,
Sevgi tohumlarını ekemedim bir türlü,
Şu masum yüreğime.
Tuzağına düştüğüm duygularımın,
Üstesinden gelemiyorum.
Beklide bu yüzden karamsar,
Bu yüzden neşesizim..…

Esaret bu olsa gerek,
Kilitli kapılar arkasında,
Ve gem vurmak zoruma gidiyor,
En şahene duygulara.
Belki bu yüzden neşesizimdir be gülüm.

Sen bilirmisin ne hallerdeyim ben,
Köhne örenler arkasında…..
Kahpe duygulara yenik düştüm,
Ve yalnız kaldım, bir başıma,
Lapa lapa kar tanesi düştü üstüme.
Sevgi denen kömürleri yakarak.
Soğuk kışın ayazında ısındım.
Beklide bu yüzden karamsar,
Bu yüzden neşesizim..…

Hayal denen duyguyu iyi bilirim,
Sarılıp yattığım günlerimin sayısı çoktur,
Bazen yatağım, bazen yorganım oldu,
Bu yüzden tek sırdaşım karanlık geceler,
Karanlığı belki bu yüzden seviyorum,
Beklide bu yüzden karamsar,
Bu yüzden neşesizim..…

14.12.2007