Karameke Şiiri - İsmet Koyuncu

Esmer güzeli bir kız talebe
Adı,sanı,namı Karameke
Yoktu kalbinde bir leke
Edası nazı benzerdi kelebeğe.

Bataklık kenarında esmer kız
Toplardı sarı zambakları
Zambaklar batağa değil
Cennete mekan evine yakışırdı.

Hayalini süslerdi beyaz elbiseler
Hemşirelik yakışırdı karameke'ye
Askerleri iyileştirecekti yüreğiyle
Dünyalara bedel gülümsemesiyle.

Yerli Polyanna karameke
Yolu düştü şubeye forma
Form yenildi ünüformaya
Komutan ister karameke'yi Askere.

Komutanın sözü dinlendi
Büyükler düğüne bilendi
Yaş onaltı okul yarım kaldı
Karameke'nin hayalleri suya daldı.

Memleket yolu değişti
Fethiye'den Bursa'ya gelindi
Onaltısın'da gelin karameke
Onyedisin'de melek Anne.

Bir kız bir oğlan çocuk
Ana yüreğinde acılar
Dünyası bölük pörçük
Gurbetten sılaya yollar göçük.

Acılar attın kaldı kenarda
Diz çökmedin yılmadın
Bir anasın yaralar kanarken
Yarınlara tutundun karameke.

Günlük ormanlarının esmer kızı
Elinde sarı zambakları övsem
Düş görsem gerçekte görsem
Gelirsin aklıma hüzünlü gülüşünle.

Karameke göklerde özgür kuştu
Hür mavilikte özgürce uçamadın say
İnsanlığın her lehçesinde,lisanında
Ana gibi ana sütü gibi helalin var.