Karamaoğlu Nur-e Sofi Şiiri - Hasan Turgut

Moğol baskinlarıyla,terkedip ana yurdu.
Ermenek mut taseli.konar göçerdi durdu.
Yirmi dört oğuz boydan,avşar boyu mensubu.
Sadettin bey yanında,gonca gül Nur-e Sofi

Önce Sivas bölgesi.eregli.ermenek.mut.
Silifke bölgesinde çizilmiş en son hudut.
Ermeni mağlup olmuş.vermiş en kutlu komut.
İlim irfan ışığı,rehber-yol Nur -e Sofi.

Hosgörü ve merhamet, yegane parolası.
Sevgi saygı adalet,din ve iman dahası.
O çağda o zamanda.adem-i hil'm dehası.
Şerefli ve şanıyla, örnek kul Nur -e Sofi.

İlyas Horasani'ye,intisap eylemiş zat.
Sofu adını alıp,almış alemden bin tat.
Değirmen yaylasında ,ebedi istirahat.
Sensiz viran dağ bayır,bozkır,çöl,Nur -e Sofi.

Toroslar da yankılı.namın.adın.şöhretin.
Dilden dile yayılır.tarihte zaferlerin.
Kutlu ordularinla ,o kutlu neferlerin.
Azametli ve kudretli,şanı bol Nur- e sofi.

Hoca Sadettin'in de,nadide nadide gonca gülü.
Anadolu'dan sonra,dolaştı Sahra çölü.
Mehmet beyle anıldı,lisan-ı Türkçe dili.
Tarihe altın harfle,yazıl dol Nur -e Sofi

Torunlar Emanete ,sahip çıksaydık keşke.
Kandık hep hazırlara,kapıldık zırva meşke.
Dilimiz Arap saçı, sıfatlar ayrı maske.
Gelsende şu gençliğe, versen kol Nur -e Sofi

Naçizane aldıkta,methiyeni kaleme.
Örnek oldun cihana,cemi,cümle,aleme.
Namın yazdık özneye,tümce ile yükleme.
Kusur varsa affola,beşer kul Nur-e Sofi