Karaman’da güzelin, doğrunun yanındaydı,
Aydınlanma ışığı yayılırken o vardı.
İyi olan ne varsa hep onun şanındaydı,
Karamanlı aydınlar sayılırken o vardı.
İvriz Köy Enstitüsü yetişme ocağıydı,
Öğrenciye açılan muhabbet kucağıydı.
Kökeni Karaman’da İbrala bucağıydı,
Memleket hasretiyle bayılırken o vardı.
Uzun ömür yaşadı boşa gün harcamadı,
Dil Bayramı oluştu en önde onun adı.
Karamanlı yoksulu yardımsız bırakmadı,
Kızılay’la yardımlar koyulurken o vardı.
Yüreğinde coşkuyla bayramların sesiydi,
Karaman'da her şeyin canıydı, nefesiydi.
O Mustafa Kemal'in askeri, efesiydi,
Vatan için gür bir ses duyulurken o vardı.
Karaman sevdalısı sevgili öğretmenim,
Karaman sevgisinde idolüm oldu benim.
Ali Ünlüer gibi ışık takip edenim,
Uyuyan halk uykudan ayılırken o vardı.
Mehmet Bey’e, Yunus’a tüm gönlünü bağladı,
Karaman turizmine çok katkılar sağladı.
Memleket karardıkça ta yürekten ağladı,
Nevzatların yüreği oyulurken o vardı.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Kayıt Tarihi : 1.5.2019 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karaman sevdalısı öğretmenim Ali Ünlüer Hakka yürüdü, Allah rahmet eylesin, ışıklar içinde uyusun, anıları Karamanlılara ışık olsun.
![Nevzat Dağlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/01/karamanli-ali-unluer-destani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!