Karamani Börü Beg-Şiirhan Yavuz Bayram A ...

Dile gelenler dilden değil, hoşluğu candandır,
Sana dostluğum damarımdaki kandandır,
Nefes aldığım zaman coşkuyla yaşanandır.
Zevk insanın demindedir,
Demleyene bak, para pul kıymet akar gider,
İnsana insan lazım, ömre takar gider.
Bizde gül biter, bizde ot biter, bizde can biter,
Ömür de biter amma dostluk bitmez dost ölünür.
Sözlerin güzel sözlerin hoş,
Bu hoşluğu bize de aktar,
Bir selamla binlerce coş,
Bu muhabbeti satamaz hiç bir aktar.
Demi söyler, çay içeriz demi söyler,
İnsan kemalet ilmine olmuşsa mahzar,
Dost dedikçe o demi söyler.
Bir ulu dağ gibisin yücelerden yücesin,
Dinmesin dünya durdukça sesin,
Demlenen dostluklarla bir cihan inlesin,
Kaderim sazım sende,
Sen çal irfan dinlesin.
Saz çalar, çalan ben değilem,
Söz söyler, yalan ben değilem,
Gönül eyler yalan ben değilem,
Marifet bende değil, sendedir ey ulu insan
Arı vızıldar bal yapar,
İnsan durulur ar yapar,
Alır satar kar yapar,
Ekilmemiş fidanlardan gül yapar eren bilir.
Kimler geldi geçti kimler etmedi ah,
Posoflu Zülali, Çıldırlı Şenlik, Erzurumlu Emrah
Zannetme hep karanlık hep matem,
Bak tan yeri ağarmada güneş doğuyor oluyor sabah.
Bir nefes verir hak
Bir nefes alır hak,
İsmin dünyaya kalırsa ne mutlu ak
Gelse de saçlara, en iyisi güneşle gelen ak
Bir nefes verir hak, bir nefes alır hak,
İsmin dünyaya kalırsa ne mutlu ak,
Gelse de saçlara,
En iyisi güneşle gelen ak
Söylenecek sözü bitirdin
Baharsın güzü bitirdin
İnsan yaşayınca iz bırakmalı
Maarifet sanatında bizi bitirdin.
Söz bitseydi dil olmazdı
Güz bitseydi bahar kalmazdı
İnsan insanca yaşamazsa iz kalmazdı,
Yavuz Bayram, Karatay Ustanın yanında öz kalmazdı,
Gölge değil güneş olduğun zaman sönmez,
Bu güneş yanar bilirim.
Sazımın telleri yok,
Yurdumun elleri yok,
Yağan yağmurum amma,
Çağlayan selle yok.
Sazın var telin var
Yurdun var yerin var
Yağmursun,
Hem de gülün var, gülenin var.