Karaman’da ben bir güzel görmüşüm,
Ak üzüm bitiren asmaya benzer.
Bir sallanır, bir sallanır görseniz,
Güzeller içinde yosmaya benzer.
Dudakları al al olmuş dövüşür,
Sarı saçlar yanaklarla sevişir.
Göz üstünde hilalleri kavuşur,
Takındığı eda küsmeye benzer.
Tatlı tatlı gözlerinin lisanı,
Yeşil yeşil del’ediyor insanı.
Allı güllü daracıktır fistanı,
Yünlüden daha çok basmaya benzer.
Alev alev bakışların güneşi,
Yakıp ısıtmamak sanırım işi.
Türül türül tüte tüte gidişi,
Gül bahçelerinden esmeye benzer.
Baştan aşağıya bütün bölgeler,
Karaman gibidir, çeker ilgiler.
Selamsız geçişi beni gölgeler,
Umut ışığını kısmaya benzer.
Saçları rüzgârda savur ha savur,
İnsaf yok zalimde bir dinsiz gâvur
Nevzat’a günde bir verdiği tavır,
Hakaret görüp de susmaya benzer.
Karaman-1969
Kayıt Tarihi : 19.9.2018 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karaman Arabaşı dergisinde 1969 yılında yayımlanan bu şiir, yazım yanlışları düzeltilerek antoliji.com sayfama eklendi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!