Karaman'dan Nevzat'a Mektup Var

Bizim mahalleden gittin gideli,
Garaman* gelişdi kesmik tütmüyor.
Etli ekmek gayri etli pideli,
Kimse sokaklarda çemen satmıyor.

Batırık, devramber aynı minvalde,
Arabaşı biraz ticari halde.
Yimek ısmarlanır telefon elde,
Çoban telefonsuz goyun gütmüyor.

Parklar bile asvalt, yok tozlu yollar,
Betona yatıyor paralar pullar.
Okuyan kesimde değişdi diller,
Kimse eski dile rağbet etmiyor.

Biz seni biliyoz, unutma bizi,
Beraber turladık yokuşu düzü.
Garaman sevdası işlerin özü,
Hasret gönüllerde sinip yatmıyor.

Güccükken Zeyvede gatır çevirdin,
Üttüğün aşşığı hep geri virdin.
Unutma Garaman öz ana yurdun,
Böyük şehre gitsen bağın bitmiyor.

Gazalpa çayı yok, Boklubent gitti,
Elmalı bahçalar satıldı bitti.
Neyse ki sanayi çok iyi etti,
Gelişme yönünü ihmal etmiyor.

Nüfus çoğaldıkça değişti yönler,
Bunu Garamanda yaşayan anlar.
Gazasız, belasız geçmiyor günler,
Asayiş durumu iyi gitmiyor.

Angaralı oldun böğüne böğün,
Burnun böyümesin geçmişle öğün.
Ötesi gurbettir bak gara dağın,
Gayrı burda senin borun ötmüyor.

Toprak damlı evler şimdi gökdelen,
Zengin çocukları gene hep gülen.
Zeyveli Nevzadı var mıdır bilen,
Kimseler listeye alıp gatmıyor.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Not: Mektup Karaman şivesiyle yazıldığı için
kimi yazım yanlışları olmuştur.
Bağışlanmasını dilerim.