Karaman'a Davet Şiiri - Nevzat Dağlı

Kollarını açmış bekler Karaman,
Gurbette yaşamak zor diyen gelsin.
İnsanı insana ekler Karaman,
Orda evim barkım var diyen gelsin.

Karaman’a gelsin tarih özleyen,
Cami, mescit, türbe, çeşme izleyen.
Kilise arayan, inanç gözleyen,
İnancım bendeki sır diyen gelsin.

Türk dilini seven, anlayan gelsin,
Mevlâna’dan öğüt dinleyen gelsin.
Ozanca ses verip ünleyen gelsin,
Yunus Emre bize pir diyen gelsin.

Tarihi capcanlı görmek isteyen,
Türk’ün geçmişini sormak isteyen;
Atatürk soyuna ermek isteyen,
Bilgi istiyorum ver diyen gelsin.

Bilim önceleyen eren buralı,
Çağı öncesinden gören buralı.
Düşmanı yurdundan süren buralı,
Ulusal bilincim hür diyen gelsin.

Toroslardan gelir doğal havası,
Ülkeyi besliyor dağı, ovası.
Tarihsel köklüdür bilim yuvası,
Hurafe bilgiye kir diyen gelsin.

Elmaya, koyuna sevgi besleyen,
Başakla, üzümle evi süsleyen;
Şarkı mırıldanan türkü sesleyen,
Dosta suskun kalmak ar diyen gelsin.

Sanayi tesisi dolu her yanlar,
Kente giren bunu kolayca anlar.
Hemen bir iş bulur iş arayanlar,
Burada yaşamak kâr diyen gelsin.

Gelen kültürüne saygı duymalı,
Ahlakı, sevgiyi başa koymalı;
Vicdanın emrine girip uymalı,
Doğru yoldan çıkmak zor diyen gelsin.

Nevzat Karaman’ı öz yurdu bilir,
Dostlara vardıkça huzuru bulur;
Adını andıkça sevesi gelir;
Karaman sevene yâr diyen gelsin.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat