KARAMAN
Dağların yüksektir yolların ince,
Etrafın yemyeşil orman Karaman.
Hoş koku yayılır rüzgâr esince,
Onulmaz dertlere derman Karaman.
Yaprak dökme, uyup kara kışlara,
Kim yuva olacak evsiz kuşlara.
Dik dur fırsat verme, kem bakışlara,
Düşman etrafında kirman Karaman.
Yiğit ölür şanı kalır geride,
Sence tükenir mi yol gide gide,
Bu dava kutludur kalmaz yarıda,
Sayılmaz yiğidin harman Karaman.
Herkese kutludur sılası yurdu,
Gezer yaylasında görklü bozkurdu.
Kadın erkek çocuk hepsi bir ordu,
Başbuğ’dan bekliyor ferman Karaman.
Münire Çevik 11.02.2019
Münire ÇevikKayıt Tarihi : 23.3.2019 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münire Çevik](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/23/karaman-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!